‘Scheiden is lijden’, met een lange ‘ij’ is de uitdrukking in de volksmond. Maar wat nu als we de lange ‘ij’ hier vervangen voor de korte ‘ei’: scheiden is dan leiden. Wat bedoel ik hiermee?
Een echtscheiding is een ingrijpende gebeurtenis in het leven van de partners en van hun kinderen. Het brengt grote veranderingen met zich mee, zoals het verdelen van de zorg voor de kinderen, twee huizen, het splitsen van alle andere financiële zaken. Dit zijn praktische en tastbare zaken waarover onder de professionele begeleiding van een scheidingsmediator goede afspraken gemaakt kunnen worden. Op dit terrein ervaren ex-partners over het algemeen ook nog een stuk controle. Hier hebben ze dus als het ware nog de teugels in handen, de leiding.
Maar hiermee wordt een veel belangrijker aspect van de verandering die de scheiding met zich meebrengt vaak over het hoofd gezien. En dat is de bron van de scheiding. Want wat leidt nu tot het einde van een relatie? Uiteraard zijn daarvoor heel veel verschillende oorzaken aan te wijzen, maar het begint met het gegeven dat alles en dus ook elk mens continu verandert. We worden ouder, maken van alles mee, zowel fijne als ook pijnlijke en moeilijke situaties, die we allemaal meenemen in ons rugzakje van het leven. Het grootste deel van dat levensrugzakje komt terecht in ons onbewuste. En het is precies dat onbewuste deel dat ons ongemerkt aanstuurt in het leven. Op het moment dat het rugzakje te vol wordt, ontstaat er een crisis. Die crisis kan zich op allerlei manieren uiten, afhankelijk van de inhoud van het onbewuste rugzakje, zoals ziekte, ontslag, of dus een echtscheiding.
In de kern is elke crisis een soort noodgreep van het onbewuste deel van jezelf: je hebt te lang, te veel signalen genegeerd, waardoor ‘het leven’ ingrijpt en je een verandering voorschotelt die je de mogelijkheid biedt om je te zware rugzakje wat lichter te maken.
Alleen vinden wij mensen niets zo lastig als een verandering. Veranderingen tornen aan onze veiligheid en dat triggert vaak weer andere onbewuste rugzakjes. Geregeld zie ik dat een scheiding een soort kettingreactie geeft bij mensen, waardoor voor hun gevoel hun leven als een rij dominosteentjes omvalt, waar geen houden meer aan is.
Het ‘lijden’ wordt voornamelijk veroorzaakt door het verzet en de weerstand tegen de verandering. De boodschap van de partner dat hij/zij wil scheiden is pijnlijk, omdat de ander dat niet wil. Dat geeft de verlaten partner een gevoel van afwijzing en machteloosheid. Hier nodigt het leven deze verlaten partner vooral uit om regie over het eigen leven te nemen. De verlater heeft die regie al min of meer genomen, maar wordt vervolgens na de scheidingsboodschap net zo goed met scheidingspijn geconfronteerd. De enige remedie tegen scheidingspijn is hier om het ‘lijden’ om te zetten in ‘leiden’, d.w.z. leiding en verantwoordelijkheid nemen over het eigen geluk en voor de grote verandering die is ingezet. Je leert beiden als het ware surfen op de eigen onderstroom. En daarbij is misschien wel de grootste en moeilijkst te accepteren verandering dat je elkaar daarbij niet meer kunt helpen. Een surfer moet zelf op zijn board blijven staan, daar kan een ander niet actief bij helpen.
Uiteraard is dat heel veel makkelijker gezegd dan gedaan. Ik wil met deze boodschap ook zeker de pijn en het verdriet van een scheiding niet bagatelliseren, want die is groot. Ik heb zelf ook tweemaal een scheiding ervaren, en weet dus wat het is. Maar ik heb ook ervaren dat beide scheidingen mij als mens hebben doen groeien, doordat ik onbewuste pijnen heb aan kunnen kijken en transformeren. Hierdoor sta ik nu veel stabieler en meer ontspannen in het leven.
Kortom, ik nodig iedereen die in een scheiding zit of achter de rug heeft uit om het ‘lijden’ om te zetten in ‘leiden’. Als scheidingsmediator kan ik in dat proces een helpende hand bieden, naast uiteraard het regelen van alle praktische en financiële zaken. Je bent samen met je aanstaande ex-partner van harte welkom voor een gratis kennismakingsgesprek.
